041109

Het gevoel dat de tijd je door je vingers glipt - ook mij dus niet onbekend, overheerst nog steeds. Ik lijk te druk, het lijkt te veel. De dagen vliegen gaan voorbij met om 06.00 uur de wekker, werken, thuiskomen, koken, eten, om dan nog voor 20.30 uur het gevoel hebben dat 'het licht uitgaat'..... Tussendoor zijn daar de was-fysio- en boodschappendagen en onder de streep blijft er dan soms weinig vrije tijd over..... zo lijkt het althans.
Dat kan toch niet helemaal de bedoeling zijn.

Overigens geen klaagzang hoor, want natuurlijk doe ik ook leuke dingen, neem ik deel aan bedrijfsuitjes met zangworkshops en Marokkaans buffet, zelfs met manlief omdat hij gedetacheerd is bij mijn werkgever.... hoe gek kunnen dingen lopen. Het is dus zeker niet zo dat we elkaar - door alle drukte - te weinig zien :-). Ook gaan we spontaan een middagje dierentuinen (leve 't dierentuinabonnement :-)) om te kijken hoe het met 'onze' Saar is (lees zwangere neushoorn die half november is uitgerekend) en plakken daar een rondje Makro bij aan om het aangename dan maar met het praktische te combineren....

Geen klaagzang dus, meer een verbaasde constatering dat het me weer lukt om 'lekker' door te draven, wetende dat ik iets niet helemaal goed doe dit zelf (en mijn omgeving) inmiddels ook begin te merken aan mijn reactie op situaties die niet helemaal naar m’n zin gaan.

En zo werd vrijdag ook ons 2-jarig jubi opgeslokt tussen werk, werken en o ja, ook nog wat privezaken, door.... Moest er nog even een afscheidsdrankje gedronken worden met een collega's, kon gelukkig thuis de spaghetti worden opgewarmd, zodat we nog wat tijd overhielden om nog even vlug naar de supermarkt te gaan, voordat we onderweg gingen (uurrtje heen, uurtje terug) om onze puber weer in de armen te kunnen sluiten voor het weekend en met z'n drietjes op de bank te kunnen hangen en te genieten van TVOH :-)....

Maar opgeslokt worden of niet, ben ik natuurlijk nog iedere dag dankbaar voor de liefde van mijn leven .... en de rest komt ook wel goed...

Maar nu is het echt tijd om de pc op te bergen, eitje te bakken, sinaasappelen te persen, ontbijttafel te dekken, daarna douchen, was ophangen...; nog 1,5 uur en dan moeten we toch echt de deur uit :-)..... uiteindelijk komt het meeste goed, wedden?!

82

29 oktober
de (4e) verjaardag zonder haar;

vandaag zou ze 82 worden ...

en ik mis haar nog iedere dag

Tijd voor weer een mooi
herfstboeket op haar graf.

even

time flies

Ik heb het me al zo vaak voorgenomen, het aantal keren is echt al lang niet meer te tellen.
Iedere keer weer als ik voor de zoveelste keer weer eens een prachtige uitspraak vergeet, 10 minuten nadat ik wakker ben m’n droom niet meer kan herinneren, het blogje dat zich ’s ochtends na het ontwaken in m’n hoofd vormt bij de koffie ineens niet meer lijkt te bestaan... geef ik mezelf een soort van op m'n kop en neem ik mezelf (voor de zoveelste keer) weer voor om het echt te doen. Zo ingewikkeld is het toch allemaal niet; de boekhandel ligt er vol mee... van die gezellige, leuke, mooie, kleurrijke notitieboekjes. Van die handige kleine, misschien net iets te klein voor op het nachtkastje, iets grotere, nee past niet in mijn tas, gemakkelijke schrijfboekjes, die je te pas en te onpas te voorschijn kunt halen.

En laat dat nu net mijn probleem zijn; te veel keus gewoon.

Ik kan niet kiezen, overigens geen onbekende of schokkende constatering.

Ik zal nog net niet zeggen: 'story of my life', maar veel zal 't niet schelen :-).

En zo gaat alles gewoon z'n gang(etje) in Huize HenS en is niets menselijks ons vreemd.

Ook hier wisselen tijden van onrust, blijheid, slecht slapen, genieten, twijfelend zoeken naar, mopperen, gezelligheid, boos zijn op mezelf en de rest van de wereld, gelukkig zijn, elkaar in rap tempo af. Soms gaat het allemaal zo snel, lijkt is het allemaal zo veel, dat ik wel eens denk: "konden we maar even..." en neem ik me voor om ....
Ach nee, wat zeg ik nu dan toch weer. Simpelweg gewoon te veel keus... en ga weer over tot de orde van de dag. En wat voor dag!

Zaterdag 22 oktober, vanaf een uurtje of 4 .... (zo af en toe is de keuze gelukkig niet zo moeilijk). Hoe die uitpakt, zal ik over een paar dagen zeker laten weten :-)

Tot die tijd zou ik zeggen:

ook gewoon een kwestie van kiezen, lijkt mij :-)