Tijd

Nog 7 dagen, 181 uren en 10905 minuten.
De countdown is begonnen.

Eigenlijk al vanaf 1 januari, maar toen moest er nog zoveel geregeld worden, ben je nog nergens echt zeker van. Het komt dan nog niet zo binnen, althans bij mij niet (ligt uiteraard geheel en al aan mijzelf, maar je moet toch iets doen om de spanning een beetje buiten te houden). Het was voor mij in ieder geval nog zoiets als 'ver-van-mijn-bed-show'. Er kan ook nog zoveel misgaan. En natuurlijk was ik razend enthousiast en hysterisch blij, alleen zullen maar weinigen dat echt gemerkt hebben.

We hebben er inmiddels dus een maandje of 4 aan kunnen wennen. Er staan al wel 5 dozen opgeruimd en ingepakt op zolder en ook de winterkleren zitten netjes opgevouwen de 2 koffers die ons huishouden telt!
Toch een aardige score als je weet dat we ons in januari al voorgenomen hebben om te gaan ruimen. Ach, pragmatisch als ik ben, zal het allemaal best goed komen.

Ik merkte alleen ineens deze week iets vreemds. Het leken waarachtig wel zenuwen; jongens ik ben gewoon z e n u w a c h t i g.

Morgen over een week, om 10.30 uur om precies te zijn, is het tijd. Zijn we 'bij De Tijd' (insidejoke).

Op 1 mei 2012 zijn we de trotse bezitters zijn van een eigen huis; ons eigen huis, samen.... een nieuw begin!

Nog een laatste mailtje van de notaris. De laatste controle; kloppen de paspoortnummers, de prijzen en de afspraken. Check, check, dubbelcheck.

Vandaag de huuropzegging; mijn briefje, 3 zakelijke zinnen (praktisch als ik ben). Na enige aanpassing van mijn Lief, ook helder doch net even iets vriendelijker. 'We zijn toch altijd netjes door de verhuurder behandeld; dat mag ook wel eens gezegd...". Hij heeft helemaal gelijk.

Mijn gedachten schieten inmiddels alle kanten op. Zo kan ik uren dromen over geurende bloemen in onze avondtuin, waar het moestuintje komt en of we de reiger wel uit de vijver houden, om me de volgende dag alleen maar druk te maken over .... de rest :-).

Ook deze trein (raast) rijdt gewoon door, en je mag me geloven als ik zeg dat daar alleen helemaal niets gewoons aan is, maar jongens wat genieten we ervan!