4 en 5 mei 2022

Maandagochtend, onderweg naar mijn werk, luisterend naar radio 4, één van mijn vele ochtendrituelen. Mijmerend over hoe dankbaar ik iedere dag weer ben voor mijn leven, mijn vrijheid, de douche die ik kon nemen, de kleren die ik kon aantrekken, dat ik gewoon weer wakker was geworden... werd ik geraakt door deze tekst...

Dat moet

Mag je nog genieten van de volle zon als niet zo heel veel verder mensen levens achterlieten Huizen, scholen, pleinen waar hun liefde ooit begon Mag je kijken naar je kind dat op pad gaat naar het strand, een bijbaan wacht op hem Als jongens net zo oud zich in dezelfde nacht vol overgave storten in strijden voor hun land Mag je camelia’s zien bloeien, je verbazen hoe dat felle rood na dorre kou komt bovendrijven Er is leven, er is leven na de dood Mag je lachen om een koe die huppelt, hapt naar frisse lucht Als kilometers verder kinderen huppelen op hun reddeloze vlucht Mag je zingen over lente als mannen schreeuwen over haat Mag je zoeken naar een kus als alles steen voor steen steeds kapotter gaat Mag je nog genieten Of sla je de plank mis als al het mooie verderop juist ver te zoeken is Als midden in verdriet niets er nog toe doet Dan mag genieten niet Dan is het iets dat móét Tekst: Richard Kemper