
Vorig jaar danste je nog...
"Mag ik je wat vragen?
Heleen hè...?"
Ik 'hmmhmm' bevestigend
Heleen hè...?"
Ik 'hmmhmm' bevestigend
een diepe zucht
wat je wilde vragen
blijft stilletjes achterwege
Vragende ogen
angstige blik
Bang dat je 't niet meer weet,
mijn naam misschien vergeet?
Jouw hand reikt naar de mijne
gezicht omhoog, je lacht
gezicht omhoog, je lacht
zoekt, voelt, verbindt
blij dat je me nog altijd vindt
"Mag ik je wat vragen?
Helena hè?
Wat nou als...?
kan 't zo moeilijk verwoorden
weet ook niet zo goed
of ze het wel hoorden"
"Maar, blijf je, echt?
Komen ook?
Straks nog?
Als je weggaat...?"
Als je weggaat...?"
"Mag ik je wat vragen...?"
Zo komen er steeds meer
flinters en flarden
flinters en flarden
hier en daar een geweldig volzin
schieten we geregeld in de lach
schieten we geregeld in de lach
hebben we door al jouw vragen
de meest bijzondere gesprekken
de meest bijzondere gesprekken
beleven we keer op keer
de meest mooie momenten
en geef je niet op
samen te zoeken
naar waar je me bewaart
want
pfff, brok in m'n keel...
BeantwoordenVerwijderen❤
Ach Dien...knuffel
VerwijderenZeker doet het er toe:) levenskracht opent veel! Mooi gedicht
BeantwoordenVerwijderenDank je Marja...levenskracht doet het zeker
VerwijderenNou en of, of het er toe doet...!!
BeantwoordenVerwijderenOok al worden de flarden steeds groter, de band wordt ook steeds vaster, zeker op momenten die er toe doen.
Fijn dat je haar zoveel steun kunt geven.
Die band houdt al bijna 35 jaar stand Marjolijn 😉
VerwijderenOntroerend!
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg tranen in mijn ogen, wat een heftig proces toch xxx
BeantwoordenVerwijderenDank je wel mrs. T.
BeantwoordenVerwijderenHeftig zeker mevrouw Williams, maar ook heel bijzonder...
BeantwoordenVerwijderenZoveel verdrietige Herinneringen, herkennen
BeantwoordenVerwijderenMaar...gaat effies niet verder ik moet huilen
Dag lieverd
Mooi beschreven de prachtige band tussen twee sterke vrouwen. Want het vergt kracht om te beseffen wat je doormaakt en toch door te gaan en kracht om een lieve vriendin gedurende dit process te blijven steunen. Respect voor jullie allebei! Liefs, Patty
BeantwoordenVerwijderenDat is niet de bedoeling hoor Yvette, ik focus op de mooie dingen we samen beleven, dat werkt voor mij het beste.
BeantwoordenVerwijderenDat is lief Patty, dank je wel xx
BeantwoordenVerwijderenEven slikken... Lieve, lieve jij! ❤️
BeantwoordenVerwijderen❤andere lieve jij :-)
BeantwoordenVerwijderenOntroerend mooi word er stil van
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben zo een liefdevolle begrijpende band... als de flarden minder worden wordt dat bijzondere tussen jullie tweetjes alleen nog maar sterker warmer en intenser
Klopt helemaal Merel, mooi omschreven, dank je wel xx
BeantwoordenVerwijderenEr wordt steeds meer vergeten en toch leest het alsof jullie steeds dichter bij elkaar - bij de kern - komen.
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig en ontroerend gedicht. Geschreven met liefde!
Dank je wel Mirjam en fijn dat je er weer bent!
BeantwoordenVerwijderen