zondag 10 september 2017

Alles doet er toe...

Vorig jaar danste je nog...



"Mag ik je wat vragen?
Heleen hè...?"

Ik 'hmmhmm' bevestigend
een diepe zucht 
wat je wilde vragen
blijft stilletjes achterwege

Vragende ogen
angstige blik
Bang
dat je 't niet meer weet,
mijn naam misschien vergeet?

Jouw hand reikt naar de mijne
gezicht omhoog, je lacht
zoekt, voelt, verbindt
blij dat je me nog altijd vindt

"Mag ik je wat vragen?
Helena hè?
Wat nou als...?
kan 't zo moeilijk verwoorden
weet ook niet zo goed
of ze het wel hoorden"

"Maar, blijf je, echt?
Komen ook?
Straks nog?
Als je weggaat...?"

"Mag ik je wat vragen...?"


Zo komen er steeds meer
flinters en flarden
 
hier en daar een geweldig volzin
schieten we geregeld in de lach
hebben we door al jouw vragen
de meest
bijzondere gesprekken
beleven we keer op keer
de meest mooie momenten

en geef je niet op
samen te zoeken
naar waar je me bewaart

want




20 opmerkingen:

  1. Zeker doet het er toe:) levenskracht opent veel! Mooi gedicht

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou en of, of het er toe doet...!!
    Ook al worden de flarden steeds groter, de band wordt ook steeds vaster, zeker op momenten die er toe doen.

    Fijn dat je haar zoveel steun kunt geven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kreeg tranen in mijn ogen, wat een heftig proces toch xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heftig zeker mevrouw Williams, maar ook heel bijzonder...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zoveel verdrietige Herinneringen, herkennen
    Maar...gaat effies niet verder ik moet huilen
    Dag lieverd

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi beschreven de prachtige band tussen twee sterke vrouwen. Want het vergt kracht om te beseffen wat je doormaakt en toch door te gaan en kracht om een lieve vriendin gedurende dit process te blijven steunen. Respect voor jullie allebei! Liefs, Patty

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat is niet de bedoeling hoor Yvette, ik focus op de mooie dingen we samen beleven, dat werkt voor mij het beste.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Even slikken... Lieve, lieve jij! ❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ontroerend mooi word er stil van
    Jullie hebben zo een liefdevolle begrijpende band... als de flarden minder worden wordt dat bijzondere tussen jullie tweetjes alleen nog maar sterker warmer en intenser

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Klopt helemaal Merel, mooi omschreven, dank je wel xx

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Er wordt steeds meer vergeten en toch leest het alsof jullie steeds dichter bij elkaar - bij de kern - komen.
    Een prachtig en ontroerend gedicht. Geschreven met liefde!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dank je wel Mirjam en fijn dat je er weer bent!

    BeantwoordenVerwijderen